Widziałem na wewnętrznym pokazie dla dystrybutorów. Cała historia jeszcze jakoś do przodu się posuwa do momentu zdarzeń z sierpnia '80, ale potem jest słabiutko. Wybuch strajku ma dosłownie taką dramaturgię, jakby się chłopaki z szóstej "b" wkurzyli i zwiali z matmy. Żadnej atmosfery, napięć, żadnej sprawy. A Wałęsa w wykonaniu Chyry - do kabaretu! Wszyscy kojarzymy tego Wałęsę z sierpnia '80, TEGO Wałęsę - lidera, na bramie, czy podczas negocjacji, TEGO krwistego, charyzmatycznego. A Chyra gra jakiegoś przybłędę. Jakiegoś obrażonego małego politykiera. Lękliwie pojękiwanie 'Boże coś Polskę' tylko obnażają nieporadność. Marnie to wyszło i nie mam tu pretensji do Chyry, czy w ogóle aktorów (akurat rola Walentynowicz bardzo udana), tylko widać, że film wychodzi spod ręki kogoś obcego, kogo nie dotknęła aura tamtego sierpnia. Wszystko takie banalne, plakatowe, ślizgające się po powierzchni, puste... Szkoda!